'Konijn, ik ben levend. Ik adem, en ik beweeg, dus ik leef. Is dat duidelijk? Welke beproevingen ook komen, ik leef.' Hij zoog de borst vol adem en stapte in bed. 'Het is gezien,' mompelde hij. 'het is niet onopgemerkt gebleven.' Hij strekte zich uit en viel in een diepe slaap.



21 oktober 2005

Thought-provoking, entertaining, funny, intense, informational, inspirational, deep…

Als ik waarde moet hechten aan de regels van How to Be a Good Blogger (en dat doe ik), is een eigen geluid in de blogosfeer heel belangrijk. En ook: lezers hou je vast door te laten zien dat er een ècht mens achter de blog zit, iemand die niet alleen maar andermans content kopieert of doorlinkt of een dorre opsomming geeft van irrelevante gebeurtenissen op een bepaalde dag... Oef.

Vroeger hield ik een dagboek bij waarin de inspiratie langzamerhand steeds minder werd, totdat de dagelijkse notities weinig meer behelsden dan de aantallen knikkers die ik gewonnen of verloren had. Later ben ik een echt dagboek bij gaan houden en dat doe ik nu al zo'n vier jaar.
Maar hier op deze weblog wil ik het toch liever niet te individueel maken. Dus mensen met interesse in mijn persoonlijk leven: lees mijn autobiografie die over een jaar of veertig uitkomt. Trouwens, het kan niet anders of de vaste lezers (jaja die zijn er) proeven in mijn boekenpraatjes en in de stukjes over ontwikkelingen op het internet en in de media toch telkens weer mijn persoonlijke smaakje.

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Leuk die typisch herkenbare boeken van een Universiteitsbieb geleend! Succes met afstuderen!

1:14 a.m.

 

Een reactie posten

<< Home