Paul Auster, populairder in Europa dan in de VS

Sinds ik een aantal jaar geleden een deeltje van zijn New York-trilogie op de kop tikte, ben ik behoorlijk onder de indruk van de Amerikaanse schrijver Paul Auster. Bijvoorbeeld vanwege zijn levensverhaal, dat je op z'n minst uitzonderlijk mag noemen.

In zijn egodocument Van de hand in de tand; een kroniek van vroeg falen (verschenen in de Privédomein-serie van De Arbeiderspers) beschrijft hij zichzelf als een broodschrijver, een jongeman die na een afgebroken studie allerlei baantjes baantjes had. Hij voer een periode op een olietanker in de Perzische Golf en kon later net het hoofd boven water houden met het corrigeren van teksten en het schrijven van stukjes voor nauwelijks gelezen kranten. Een door hem verzonnen spel, een filmscenario, een detectiveroman – voor geen van alle kon hij een uitgever vinden en als hij een keer in zee ging met iemand, liep het altijd verkeerd af. Totdat hij op een dag de goede uitgever tegenkwam; sindsdien is hij als gevestigd en goedverkopend schrijver in de luxe positie om zijn vroegere nooddruft een pietsie romantiserend weer te geven.

Niet alleen zijn levensverhaal, ook zijn boeken zijn dus de moeite waard. Auster publiceert regelmatig, zo eens per twee jaar, een nieuwe roman, die onveranderlijk speelt in New York.
En onveranderlijk is de hoofdpersoon een zwalkend personage in een diepe identiteitscrisis. Binnenkort zal ik hier zijn nieuwste boek Brooklyn-dwaasheid bespreken, een echte Auster maar niet zo goed als bijvoorbeeld Het boek der illusies of Oracle Night.

In Amerika schijnt hij niet zo populair te zijn, misschien vanwege zijn uitgesproken linkse politieke voorkeur (hij steunde met een gedicht tegen George W. Bush de campagne van de Democraten), misschien ook omdat de hoofdpersonen in zijn boeken een beetje kneuzig zijn en zeker geen voorbeelden van een gerealiseerde American Dream.

Meer over Paul Auster op deze site.

Bij het uitkomen van zijn voorlaatste boek Oracle Night was hij in Nederland, gaf een lezing die helaas lang tevoren was uitverkocht en gaf (meer dan een troostprijs) een interview aan Tracy Metz voor het tv-programma R.A.M. van de VPRO. Dat is hier te vinden.

Een prachtige foto van Paul Auster staat er op de site van fotografe Rachel Papo. De overige foto's zijn trouwens ook zeer de moeite waard, zie bijvoorbeeld deze serie vrouwelijke soldaten in Israël