'Konijn, ik ben levend. Ik adem, en ik beweeg, dus ik leef. Is dat duidelijk? Welke beproevingen ook komen, ik leef.' Hij zoog de borst vol adem en stapte in bed. 'Het is gezien,' mompelde hij. 'het is niet onopgemerkt gebleven.' Hij strekte zich uit en viel in een diepe slaap.



02 juni 2005


Gek genoeg kan ik me in zo'n landschap helemaal geen gevoel van geworpenheid voorstellen Posted by Hello

posted by Hugo at 05:27