'Konijn, ik ben levend. Ik adem, en ik beweeg, dus ik leef. Is dat duidelijk? Welke beproevingen ook komen, ik leef.' Hij zoog de borst vol adem en stapte in bed. 'Het is gezien,' mompelde hij. 'het is niet onopgemerkt gebleven.' Hij strekte zich uit en viel in een diepe slaap.



22 juni 2005

De vreugde van de godsdienstfilosofie

God is almachtig, dat staat als een paal boven water in de traditionele christelijke opvatting. Met andere woorden: God kan alles. Maar kan God een steen scheppen die te zwaar voor hem is om op te tillen?

Zie hier één van de aardige kwesties die ik vandaag moest beantwoorden op het tentamen godsdienstwijsbegeerte.

Voor de liefhebbers het antwoord gegeven door George Mavrodes, los uiteraard van de vraag of God echt almachtig is.
We hebben een bepaalde opdracht ('een steen scheppen die hij niet kan optillen') en die moet worden uitgevoerd door God. En de persoon die deze opdracht niet kan uitvoeren - God. Maar God, immers almachtig, is per definitie in staat om een steen van ieder gewicht te tillen. Dus de opdracht die God krijgt is het scheppen van een steen die niet kan worden opgetild door een wezen dat álle stenen kan optillen! Dit is self-contradictory, in tegenspraak met zichzelf dus. En omdat Gods almacht niet de mogelijkheid insluit om dingen te doen die self-contradictory zijn, dus gaat het feit dat hij deze steen niet kan optillen niet ten koste van de almacht van God.